Մի օր գիտնականները հայտնաբերեցին մի կապտականաչ աղջկա, որը բնության մի մասն էր։ Նրանից նրանք ստանում էին ջուր և թուղթ, բայց դա այդքան երկար չտեվեց, քանի որ կապտականաչ աղջիկը արթնացավ և փախավ։ Գիտնականները կապտականաչ աղջկա վրայով անցան, նա բան չզգաց։ Երբ կապտականաչ աղջիկը ուզեց դուրս գալ հանկարծ զգաց, որ խորտակվում է ավազի մեջ ու հայտնվում իր մայրիկի և հայրիկի մոտ։ Ոնց նա իմացավ, որ խորտակվում իր մայրիկի և հայրիկի մոտ կապտականաչ աղջիկը հիշում էր, որ երբ նա փոքրիկ էր նա ընկնում էր այդ մասով։ Կապտականաչ աղջիկը շատ ուրախացավ, բայց երբ ընկավ, նա տեսավ, որ այնտեղ ուրիշ մարդիկ են բայց նման նրա ընտանիքին։ Նա վազելով գնաց իր ընտանիքի մոտ և ապրեց լավ և զվարթ։